العالم نوشت:

"فیصل بن عبدالعزیز" در 27 دسامبر 1966 در نامه ای به "لیندون جانسون"، مصر را دشمن بزرگ عربستان و آمریکا خوانده و به آمریکا پیشنهاد کرده بود که از اسرائیل برای حمله ای غافلگیر کننده به مصر و ضربه زدن به مهمترین نقطه های حیاتی این کشور حمایت کند.

پادشاه سابق عربستان هدف از این حمله را مشغول کردن مصر به اسرائیل برای مدتی طولانی، و ناتوان کردن این کشور توصیف کرده و گفته بود: این اقدام موجب آن می شود که مصر دیگر بدنبال وحدت عربی نباشد.

فیصل بن عبدالعزیز هدف دوم را سوریه خوانده، و تاکید کرده بود: سوریه نباید از این حمله در امان بماند، باید بخشی از اراضی این کشور جدا شود، تا این کشور نتواند پس از سقوط مصر، جای خالی آن را پر کند.

پادشاه سابق عربستان همچنین با تاکید بر ضرورت سلطه بر کرانه باختری و غزه، هدف از آن را گرفتن هرگونه فرصت تحرک از فلسطینی ها، و مقابله با هرگونه اقدام کشورهای عربی برای آزادی فلسطین عنوان کرده بود.

فیصل بن عبدالعزیز با اذعان به حمایت تسلیحاتی و مالی از "ملا مصطفی بارزانی" در شمال عراق، هدف دیگر را تقویت بارزانی برای ایجاد یک کشور کردی، و مشغول کردن بغداد به آن در حال و آینده، مطرح کرده بود.

این سند در سال 1995 در صفحه های 489-491 کتابی تحت عنوان "دهه های شکست" به نوشته "حمدان حمدان" منتشر شد.

در جنگ سال 1967 که به جنگ 6 روزه معروف است، رژیم صهیونیستی با حمایت مالی و نظامی آمریکا و انگلیس، توانست علاوه بر کرانه باختری و غزه، بخشهایی از مصر، سوریه، و اردن را اشغال کند